Κυριακή, Μαΐου 22, 2011

4+1 απόπειρες χαϊκού


(πίνακας του Pierre Soulages)

Το όνομα/

Της άγνωστης φωνής σου/

θύμησέ μου.


Χωρίς/

Ήλιο, βροχή, άνεμο ή χιόνι/

ανάσα καμιά.


Στο νιπτήρα σου/

Οι προσμονές ή οι αλήθειες/

σιωπηλά ξεπλένονται;


Μάθε μου/

Ξανά τους φθόγγους εκείνους/

χωρίς φωνή.


Στις στάλες της βροχής/

Το λεξικό των εποχών/

κι η γεύση σου.

4 σχόλια:

Β. είπε...

Ε, ναι, ελληνικά κάπως καλύτερα (για μένα εννοώ, ως πρόσληψη).

Με γεια και το καινούργιο layout.

Άκης είπε...

Ευχαριστούμε (της μεγαλοπρεπείας), Β.

Εκείνο το μαύρο φόντο με είχε λίγο κουράσει, νέα αρχή ή αρχή του τέλους πάντως θα δείξει...

Unknown είπε...

Να συνεχίσετε τις απόπειρες, αγαπητέ Άκη!

Σας στέλνω και μια μαντινάδα που λένε εδώ στην Κρήτη:
"Αρχή και τέλος έχουνε την ίδια σημασία/ γιατί ειν` η αρχή που προκαλεί, του τέλους την αιτία."

Καλήν αντάμωση!

Άκης είπε...

Ευχαριστώ! Η δε μαντινάδα είναι σαν να εξηγεί το χτίσιμο ενός χαϊκού -- εντυπωσιακό.