Περί φωτός και άλλων δεινών

Είμαστε σκέψεις, χειρονομίες, σιωπές του Θεού· κάποιες φορές, στα όνειρά μας, γινόμαστε το γέλιο του—Μ. Φάις

-Γιατί τραβάς φωτογραφίες;
-Μ'αρέσει η μυρωδιά του καμμένου από το φως φιλμ.
-Ποιά μυρωδιά;
-Η μυρωδιά της απουσίας. Το φως καίει το φιλμ εκεί που δεν παρεμβάλλεται αντικείμενο. Πατάς το κουμπί, ανοίγει το κλείστρο, εκθέτεις το φιλμ στην απουσία.
-Απαθανατίζεις την απουσία λοιπόν;
-Την αιχμαλωτίζω. Είναι ό,τι έχω.
-Για;
-Για να μη χαθεί.
-Η απουσία;
-Ναι.
-Δεν—
-Μην.
-Γιατί τραβάς φωτογραφίες;
-Για να μη θυμάμαι όταν δεν θέλω να θυμάμαι.
-Και;
-Και είναι αδύνατον. Ούτε το θέλω.