Πορνογραφία

What potions have I drunk of Siren tears,

Distill'd from limbecks foul as hell within,

Applying fears to hopes and hopes to fears,

Still losing when I saw myself to win!

 Shakespeare, Σονέτο 119

(Υπόγειο· παρέα οι φτερουγισμένοι· σκοτάδι, δωμάτιο τετράγωνο· μια αναμμένη λάμπα κρέμεται από το πανύψηλο ταβάνι)

-Σ’ αρέσει; Φάε λίγο. Ορίστε.

-...

-Φάε. Σε παρακαλώ.

-...

-Ξέρεις σε τί κόπο μπήκα να το βρω; Ποτισμένο με νερό τ’ Αχέρωντα στη ρίζα—τί μαλακίες άκουσα για να το πάρω. Έλα, να.

Με τα πολλά παρακάλια πήρε μια φέτα στα χέρια. Την έφερε στο στόμα.

-Μπράβο. Κοριτσάκι μου εσύ.

Δε νομίζω ότι με άκουγε. Μάτια κλειστά. Ζουμιά που τρέχαν από το στόμα στο στήθος της.


-Μμμ...

-Σου ‘χω πεί... πόσο μ' αρέσει το καρπούζι;

Κι άλλη μια φέτα καρπούζι. Κι άλλη. Ολόκληρη το στόμα. Κι άλλη. Και τα κουκούτσια στο πιάτο. Όλα τα δάκτυλα πασαλειμμένα. Κι αυτά στο στόμα.

-Εμένα; Τίποτα εμένα;

Ο ιδρώτας μου έσταζε στο πρησμένο φερμουάρ του παντελονιού μου. Το στόμα της κολλούσε απ’ τη ζάχαρη. Έβγαλε τη γλώσσα της. Με την ακρούλα πέρασε το στόμα της γύρω-γύρω (πορνό στον άλλο κόσμο· κι ένας γάτος αποδίπλα). Σώθηκε το καρπούζι.

-Ό,τι δροσίστηκες δροσίστηκες.

-Μμμ...

Δεν έκανε το παραμικρό. Μόνο πού και πού άνοιγε τα πόδια και μου θύμιζε το φύλο της. Παρά τα άγουρά της στήθη.

-Ας παίξουμε τους εραστές, είπε ξαφνικά.

Δεν κρατήθηκα.

Μετά μύρισε πράσινο σαπούνι, καπνός τσιγάρου και γλυκό καρπούζι. Στο στόμα μου ξέμεινε μια γεύση από γάλα μητρικό.